Beiruti Brussel

Beiruti Brussel

Onze hoofdstad is niet direct een plaats waar ik vaak kom. Als ik héél eerlijk moet zijn, ik kan de bezoeken op één hand tellen. Als je weet dat twee van die maximum vijf bezoeken waren voor een beurs te bezoeken, dan kan je wel al raden dat ik als dorps-jongen geen grote fan ben van de drukste stad van België.

Begin augustus kreeg ik echter een super leuke mail van Pauline van Beiruti om Freija en mij uit te nodigen om hun nieuwe vestiging in Brussel te komen ontdekken. Beiruti is reeds een gevestigde waarde in Gent en vooral één van de restaurants waar Freija al maanden om vraagt (lees: zaagt) om eens samen te bezoeken, en waar ik eerder sceptisch tegenover stond. Ik ging uiteraard in op de uitnodiging om zo mijn foodie-grenzen te verleggen (en Freija gelukkig te maken met een dag-uitstap mét lekker eten). Zodoende vertrokken we op 1 september gelijk met de schoolgaande jeugd op een uitstapje. Geen drukke speelplaatsen met luidruchtige kinderen voor ons. Wij gingen voor een leuke wandeling door Brussel om dan te eindigen rond de middag aan de tafel van Beiruti.

De mail die ik kreeg omschreef de Libanese keuken zo prachtig, dat ik niet anders dan hoge verwachtingen had. Om even ter verduidelijken, dit kreeg ik onder andere te lezen:
“We nemen je graag mee op een hartige reis om het Libanese culinaire erfgoed te ontdekken, dit terwijl je de straten van Beiroet tot leven ziet komen in het hart van Brussel. Je start jouw reis langs de kleurrijke gerechten van de koude mezze waarbij je een selectie van salades en hapjes combineerbaar met onze hummus en labneh uit de fonteinen, terugvindt. Vervolg je bezoek aan Teta Kitchen om authentieke Libanese gerechten te ontdekken en laat je verleiden door onze Mar’ouk light wraps. Ten slotte zal de geur van gebakken deeg je naar de Mana’eesh-winkel leiden waar flatbread op steen wordt gebakken, overgoten met je favoriete ingrediënten.”

Je kan dus wel begrijpen dat ik al hoopvol was door enkele zinnen. Veel woorden en termen waren nieuw maar eens aangekomen in de zaak kregen we van de maître een interessante rondleiding met veel uitleg over waar Beiruti voor staat. De eigenaar, Nehme Darwiche, wou namelijk een restaurant opstarten met gerechten uit zijn geliefde Libanon. De eerlijke en heerlijke keuken waarmee hij is opgegroeid. Recepten van zijn moeder en grootmoeder in een modern jasje zonder de tradities te verloochenen. In het restaurant hangen trouwens allerlei foto’s van Libanese sterren (zangers, schrijvers,…) maar ook een foto van Nehme’s moeder als eerbetoon.

Na deze uitleg konden we aanschuiven aan tafel om de “Sahtein menu” te proeven. Een menu met een tiental sharing plates van de Libanese keuken. Bekendere gerechten zoals Hummus Beiruti, Babaghanouj, Tabouleh, Mighty Kafta en Falafel kwamen aan bod maar ook minder gekende gerechten zoals de Soujouk, Mana’eesh Lahme Bi Ajin, Shish Taouk en als sidedish Saj brood, wat een plat Libanees brood is waar je alles mee kunt opscheppen. Volle rijke smaken, verschillende texturen en de geur was gewoon overweldigend.

Bij de maaltijd serveren ze trouwens geen alcohol, iets wat voor ons zeker niet erg is want wij drinken amper bier, wijn of cocktails. We kregen 2 leuke flessen water (1 plat, 1 licht bruisend) en achteraf kregen we een on-ge-looflijk lekkere thee bij onze desserts. De serveerster kwam vragen wat we wouden als dessert en ik als patissier liet natuurlijk de kans niet liggen om te zeggen “verras ons maar!” (geen idee als ik daarmee een gemakkelijke of een moeilijke klant ben). We kregen alvast een bordje met Pistachio Halawe – een Libanees dessert op basis van sesampasta en honing, Belawrieh – een typisch dessert op basis van dunne vermicelli gevuld met pistachenoten, gekookt op een laag vuurtje en gezoet met lokale honing en als derde Maamoul met walnoten – een rond gebakje opgevuld met walnotenvulling.

We gingen voldaan naar buiten en kregen bovendien de restjes mee in de meest schattige take-away doosjes die we ooit gezien hadden. De dag erna konden we nog extra genieten van de leftovers, welke trouwens nog smaakvoller waren dan de dag ervoor. Of we fan zijn? Freija was het al en is nu al ons nieuw bezoek aan het inplannen. En ik vind het zeker niet jammer om nog eens te kunnen genieten van de gerechtjes!

Chapeau aan de eigenaars en het volledige Beiruti team voor de aangename ervaring!
Vast en zeker tot de volgende!



Leave a Reply